Pożegnanie ze starym rokiem i witanie nowego są dla mnie trochę jak przeprowadzka, bo w obu przypadkach gdzieś się przenoszę i zabieram ze sobą to, co do tej pory nagromadziłam.
Czy jednak potrzebuję zabierać wszystko?
Czego innego mogę potrzebować, czego nie miałam tutaj?
Co okazało się zbędne?
A co zaskakująco potrzebne?
Zanim więc wejdę w Nowy Rok i znów zacznę otwierać szeroko oczy ze zdziwienia, że „już 6-sty??? przecież dopiero co był Sylwester…” a za chwilę: „styczeń się już skończył, a przecież zaczął się przed momentem… :(„, „o rany! to już marzec!!! przecież jeszcze przed chwilą było Boże Narodzenie!” – chcę zwolnić i przyjrzeć się uważniej temu, co nagromadziło się w moim domu pod adresem 2021 i z czym wchodzę do nowego 2022.
Ciebie również chcę zaprosić do tej praktyki:
- Weź coś do pisania i zadbaj o kilka minut dla siebie.
- Weź uważny wdech i wydech.
- Zauważ jak siedzisz/ stoisz/ idziesz.
- Niezależnie od tego, czy trzymasz w ręku pisak, czy będziesz pisać na klawiaturze, przyjrzyj się temu, jakbyś pierwszy raz w życiu widział_a coś takiego. Zauważ kolory, faktury, różne rodzaje materiałów. Sprawdź, co odbierasz zmysłem dotyku (szorstkie? gładkie? zimne? ciepłe? kłujące? przyjemne? śliskie? chropowate?). Zacznij pisać cokolwiek i zwróć uwagę na dźwięki. Sprawdź też, co dociera do Twojego zmysłu węchu?
- Ta krótka praktyka uważności pomaga zakorzenić się w obecnej chwili.
- Kiedy jesteś już obecna_y tu i teraz, zapraszam się do podróży na linii czasu. Możesz narysować taką linię w poziomie; jej punktem początkowym będzie – jak się pewnie domyślasz – 01.01.2021, a końcowym – ostatni dzień grudnia.
- Wędruj swoją uwagą do różnych momentów 2021 roku, jakbyś przesuwał_a suwak na linii czasu i z ciekawością zauważaj, jakie wspomnienia się pojawiają. Wyobraź sobie, że masz przed sobą album ze zdjęciami, na których utrwalone są różne momenty z Twojego życia z tego roku. Staraj się ich nie oceniać. Notuj je w formie hasłowej, np. spotkałam się z X, byłam w Y, zrobiłam Z itd.
- Jeśli zaczniesz rozpamiętywać któreś z przeszłych wydarzeń, zauważ to, następnie skieruj uwagę na oddech i łagodnie wróć do linii czasu.
- Daj sobie tyle czasu, ile potrzebujesz na to zadanie. Może być tak, że po kilku minutach zechcesz zrobić sobie przerwę i wrócić do tego później. Tak też jest OK. Kolejne wspomnienia mogą przyjść w innym momencie – dopisz je do swojej listy.
- Spójrz na swoje notatki. Co Ci teraz mówi Twoja głowa? Że za mało? Że czegoś za dużo? Że nie takie? Zauważ te myśli tak, jak zauważasz włączone radio; i niech będą w tle, jak głos radiowca. A Ty przekieruj uwagę na oddech.
- Następnie zaznacz hasła, które odnoszą się do wspomnień szczególnie dla Ciebie ważnych (co nie oznacza tylko miłych i przyjemnych). Co takiego wydarzyło się, co przybliżyło Cię (choćby o jeden krok!) do takiego życia, jakim chcesz żyć? W których sytuacjach byłaś/eś bliżej tego, jakim człowiekiem chcesz być?
- Co zauważasz teraz?
- Na koniec tej praktyki, wyobraź sobie, że przyszły rok będzie kluczowy dla określenia, kim jesteś w swoim życiu. Gdybyś miał_a być bardziej sobą w tym roku, jednocześnie wspierając osoby, na których Ci zależy, jak wyglądałby proces stawania się bardziej sobą w przyszłym roku? Jak chcesz się rozwinąć? Jaką osobą pragniesz być? Gdybyś pisał_a rozdział na temat przyszłego roku Twojego życia, jaki byłby jego temat?
Wydaje mi się, że autorką tego zestawu pytań jest Sabina Sadecka, moja nauczycielka ACTu – ale nie jestem pewna, czy to od Niej je usłyszałam.
